zaterdag 5 mei 2012

De laatste loodjes (wegen het zwaarst?)

Wegens weinig inspiratie is er nu opnieuw pas een post na 2 weken. De 1ste dagen in Kabwe na mijn vakantie voelden opnieuw wat onwennig aan, ik waande mij net alsof ik net toekwam in Zambia al ontbrak er wel 1 ding, de regen. Het regenseizoen is nu volledig voorbij en de kleinere wegen worden weer toegankelijk en de volledige omgeving is ook vrij stoffig. Het is hier nu ook net winter, ’s avonds is het slechts 20°C. In België zal ik hoogstwaarschijnlijk nog wel enkele keren terugdenken aan deze aangename temperatuur als ik mijn pull tijdens de zomer aantrek.
Afrikaanse bodemstalen nemen (verplichting als geograaf)
Gelukkig voelde het reeds na een dag opnieuw aan alsof ik thuiskwam op het moment dat ik mijn huisje in Moyo Farms binnenwandelde en mijn huisgenoten terugzag. Al had ik toch nog steeds het liefst van al gewoon het vliegtuig opgestapt richting België toen ik in Lusaka was want de vermoeidheid na 3 maand begint toch zijn tol te eisen en een eindwerk schrijven in Afrika lukt ook niet bepaald volgens schema (internet – en elektriciteitspannes waren alleszins weer voldoende van de partij). Daarnaast valt ook de luxe die ik tijdens mijn vakantie opnieuw terughad plots weer weg. Maar na 1 dag ben je alles opnieuw gewoon en keert het oude ritme terug. Mijn reis was zo’n beetje het hoogtepunt van mijn uitwisseling waarnaar ik de hele tijd kon uitkijken als beloning. Het vooruitzicht was de perfecte stimulans om je te blijven inzetten voor een goede stage.

Groepsfoto etentje Vits

Aangezien ik na het beëindigen van mijn reis toch in Lusaka was maakte ik hiervan ineens gebruik om even langs het VVOB-bureau te gaan. Hier kon ik mijn voorbije stage kort met hen bespreken en wat bijpraten over mogelijke hulp voor mijn stagescholen in Kabwe in de (nabije) toekomst, al zal dit vermoedelijk eerder beperkt blijven. Ik had ook de kans om een officieel Zambiaans voetbaltruitje te bemachtigen via Anna, normaalgezien zijn deze quasi niet te vinden want Aziatische remakes met enkele kleine verschillen duiken overal op. Als voetbalfan is dit natuurlijk een uniek souvenir. Elke wedstrijd van Zambia tijdens de Africa cup of Nations zie ik nog voor mij precies alsof het gisteren was.

De volgende dagen stonden ingevuld om eerst wat taken voor mijn stage af te werken en vervolgens te starten met het eindwerk, al zal dit laatste grotendeels in België gebeuren. Verder opzoekwerk, scannen van kaartmateriaal en dergelijke gaat toch ontzettend veel gemakkelijker thuis. Op deze momenten besef je pas goed hoe een mooi leven met ontzettend veel mogelijkheden wij wel niet hebben. Als bedanking voor de hulp bij het regelen van ons huis en wat huishoudelijk materiaal hebben we Mr. Davies uitgenodigd voor een “typische” Belgische maaltijd, puree met fishsticks en Provençaalse saus. Het is moeilijk om echt Belgisch te koken waardoor we wat inventief moeten zijn.

Ook Davies was aanwezig

Iedereen is ongelooflijk vrolijk
Op het moment dat ik deze post op mijn blog zet ben ik welgeteld nog één volledige week in Zambia om Afrika vervolgens volledig achter mij te laten. Langs 1 kant ga ik het hier allemaal missen (de Afrikaanse mentaliteit, het mooie weer, de vriendelijke bevolking, al wordt je het na een tijd wel wat beu dat iedereen je vriend wilt zijn en een half uur of langer wilt praten), maar toch zal ik eveneens tevreden zijn om weer rond de lopen in mijn vertrouwde omgeving. Nu ga ik eerst nog op zoek naar nog wat extra souvenirs om mijn laatste Kwacha’s op te gebruiken voordat de nieuwe biljetten worden ingevoerd. Het gevolg hiervan is dat mijn eigen kamer/kot of appartement op termijn wel een serieuze Afrikaanse tint zal meekrijgen.

Volgende week ga ik eveneens nog 4 dagen naar mijn stagescholen om nog enkele toekomstige projecten te bespreken. Er staat eveneens nog een verrassing voor mij en Lisa gepland, meer hierover volgt volgende week na mijn thuiskomst. Ik verwacht hierdoor nog ruim de tijd te krijgen om rustig afscheid te nemen. Ik ben benieuwd wie er allemaal in mijn valies zal willen kruipen om mee te reizen naar België.
Tot in het koude België

1 opmerking:

  1. 't Voelt heel raar, dat je nu 'ineens' over een week terug thuis zal zijn ...
    Lang verwacht toen het tergend langzaam vooruit ging, en nu vliegen de laatste weken precies !
    Papa was er deze ochtend weer als de kippen bij om (zoals altijd) als eerste je blogpost te spotten !
    't Zal duidelijk nog een drukke, laatste week in Zambia worden.
    Deze namiddag staat de wedstrijd Anderlecht-Club Brugge op het programma. Papa heeft een gratis ticket kunnen bemachtigen en gaat op Anderlecht 'live' de kampioenstitel vieren van Club Brugge (????!!!)
    Nog een fijn afscheid van Zambia, doe iedereen ginds de groetjes van ons en tot over een weekje in Perk!
    Mama en Co.

    BeantwoordenVerwijderen