Road to the final

Mulishani, Hier in Zambia is er nog steeds een T-verschil van ongeveer 40° met België. Het is hier volop zomer en de zon staat loodrecht boven Zambia op dit moment. Zelfs in T-shirt rondlopen is vaak nog ontzettend warm. Al zal het feit dat menige Zambiaan wel al aan het stressen is voor komende zondag hier ook een rol in spelen. De vuvuzela's en het vuurwerk staan gereed.

(lokaal voetbalveld)

(Lessenrooster 5de leerjaar Garden Compound)

Gedurende mijn laatste dag in Lusaka ben ik samen met een andere VVOB-studente de sloppenwijk of compound “Green Garden” gaan bezoeken. De voorbije dagen had ik telkens in het rijkere gedeelte van de stad rondgelopen en het echte Zambia nog niet ontdekt. Hier wordt je toch geconfronteerd met een volledig andere levenswijze. De mensen leven in armoedige omstandigheden op een kleine oppervlakte. We bezochten hier een lokale school en enkele sociale projecten die werden opgericht om de kinderen aidspreventie bij te brengen of basisleerstof aan te bieden indien ze niet naar school kunnen gaan. Een ontmoeting met een lokale witch dokter die een liefdesparfum samenstelde (precies een joint), proeven van het lokale bier alias Shake Shake (tasts as vomit) en het bezoeken van een huis waar Oprah Winfrey ook mee had helpen schilderen tijdens een bezoek enkele jaren gelden stonden op het programma. Deze rondleiding van ruim 3 uur eindigde met het proeven van Nshima op de lokale markt.

(Shake shake bar, Lekker!)

Vrijdag 3 februari begon reeds omstreeks 6 uur wanneer Lyson mij met een busje aan de lodge opwachtte om mijn Gentse huisgenoten te gaan oppikken op de luchthaven. Vervolgens konden we vertrekken richting ons huis in Kabwe. Voornamelijk de tientallen vluchtheuvels, de uitgestrekte maïsvelden en de alsnog goede weg blijf ik onthouden van deze rit. Eenmaal in Kabwe aangekomen zijn we meteen onze matrassen en enkele noodzakelijke huishoudelijke voorwerpen zoals kookgerief, een tafel en andere handige meubels gaan kopen. Vervolgens zijn we door Mr. Davies opgewacht in Moyo Village waar ik nu 3 maand zal wonen. Dit is eigenlijk een ommuurd dorp, 5 km buiten de stad gesitueerd, wat permanent bewaakt wordt en waar we samen met 60 andere gezinnen samen leven. Gedurende het weekend hebben we ruim de tijd genomen om de omgeving te verkennen en zijn we met de lokale busjes naar Kabwe afgezakt. De avond werd afgesloten in de lokale bar met enkele Mosi-biertjes na de 3-0 winst van Zambia op de Afrika cup.

(Ingang Moyo Village, ommuurd dorp waar ik woon)

Maandag werd ik voor het eerst op mijn stageschool verwacht omstreeks 6.30 ’s ochtends, de lesdag begint hier nogal vroeg. Maar net op dat moment was het voor de 1^ste keer tijdens mijn verblijf aan het gieten. Ik besliste om samen met Lisa (studente van Gent die ook stage zal lopen in deze school) om toch dit weer te trotseren. Maar na welgeteld 1 minuut was onze KW eraan voor de moeite en waren we precies een wandelende waterfles. Kortom, welkom regenseizoen noem ik dit. Om stipt 6.30 kwamen we dan toe in onze stageschool voor een briefing met de leerkrachten. Maar nu bleek dat wij er als eerste toekwamen. Als het hevig regent komen de leerkrachten gewoon wat later en start de dag een uurtje later. Omstreeks 8 uur hebben we dan elke leerkracht persoonlijk mogen aanspreken als kennismaking. Tijdens de namiddag ben ik samen met mijn Gentse huisgenoten hun projecten gaan bekijken en we hebben ter plekke een heuse dansdemonstratie mogen waarnemen van de lokale kinderen uit de compound Makakula. Het viel op dat hun heupen iets soepeler waren dan die van ons. Als wij deze danspasjes zouden moeten uitvoeren, dan kom ik resoluut met 2 kunstheupen terug naar België. De dag eindigde iets vroeger dan voorzien door een stroompanne. Gelukkig bestaan er zaklampen op dat moment.

(mijn hemelbed)

(de befaamde WC)

Hopelijk kan ik de komende dagen nog even mijn stageklassen bezoeken, al lijkt het momenteel volgens Afrikaanse normen dat ik gewoon aanstaande maandag naar mijn stageschool moet gaan en ter plekke wat moet verzinnen als ik voor de klas sta, maar dit zal wel loslopen. De komende weken zullen er alvast nog verschillende uitdagingen moeten overwonnen worden.

Woensdag 8 februari is alleszins een topdag geworden voor de Zambianen. Na een ontzettend spannende wedstrijd wist Zambia topfavoriet Ghana met 1-0 te verslaan in de Africa cup. Vuurwerk, toeterende auto’s en de alombekende vuvuzela’s, het was allemaal van de partij. Hierdoor spelen ze aanstaande zondag de finale tegen Ivoorkust, een laatste stunt zou meer dan welkom zijn, al bestaat de kans dat ik mijn 1^ste lesdag met kleine oogjes zal aanvatten. We gaan alvast dringend op zoek om een voetbaltruitje aan te schaffen, enkel twijfel ik nog over de kleur. Oranje of groen, al gaat de voorkeur uit naar optie 2 (jammerlijk is dit hun uittruitje).

Uitdagingen voor de komende weken:

-      In staat zijn om elke lesdag om 7 uur paraat te staan voor de klas gedurende 8 weken
-      Mij verdiepen in de Afrikaanse geografie, biologie, chemie en Fysica wat toch wel verschilt van de leerstof in België. Bovendien vergemakkelijkt de Engelse vakdidactiek dit ook niet.
-      De extra projecten in Sacred Heart mee begeleiden en de 2 andere scholen: Buyantashi en bwacha High school proberen iedereen vrijdag te bezoeken.
-      Verschillende huishoudelijke activiteiten bij te schaven, voornamelijk de was en strijken zal experimenteel zijn.
-      Leren leven met sporadische slechte of geen internetmogelijkheden, watergebrek en stroompannes
-      Het bioritme aanpassen door te gaan slapen omstreeks 9 uur (nog ontzettend warm) om zo vroeg te kunnen opstaan.
-      …

Tot de volgende, dan zal er normaal informatie volgen van de 1^ste lesdagen en uitwerking van de projecten.

En bovenal “Bakana Zambia”, allen nu zondag op post met de vuvuzela in de hand!