We won!

Zondag 12 februari kon een topdag worden voor het Zambiaanse voetbal en de hele dag hing er al een feeststemming en liepen mensen toeterend op hun vuvuzela of in een Zambiaans voetbalshirt rond. We besloten om het overdag rustig aan te doen  en kozen ervoor om te gaan zwemmen in het zwembad van de nabijgelegen Lodge. Hier aten we wat kip met frieten,  kortom het was ongeveer een typische Westerse dag. Bovendien  hebben we zelfs zwemles mogen geven aan enkele Zambianen die ons ineens vroegen hoe het kwam dat wij niet verdronken in het dieper deel van het zwembad. Blijkbaar kunnen er hier niet veel mensen zwemmen. En dat het een zonnige dag was, dat heb ik letterlijk gevoeld. Mijn schouders waren volledig verbrand.

Maar het hoogtepunt van de dag zou nog volgen. Omstreeks 20 uur gingen we naar de lokale bar om de finale van de Africa cup tussen Zambia (hun bijnaam is Chipolopolo of “Bullets”)en Ivoorkust bij te wonen. De match begon pas ruim een uur later, maar de bar zat al aardig vol. Het werd uiteindelijk een echte nagelbijter waarin beide teams enkele perfecte kansen kregen om te scoren. Opvallend was de gemiste penalty van Drogba na 75 minuten. De Zambianen begonnen toen al te feesten want Drogba wordt hier letterlijk uitgespuwd. Tijdens de verlengingen trapte Zambia nog tegen de paal en zou wist Copa (doelman van SK Lokeren en Ivoorkust) zijn campagne te eindigen zonder een tegentreffer te incasseren want na 120 minuten was het nog steeds 0-0 en moesten penalties beslissen wie de Africa cup zou winnen. Beide teams bleken ook hier sterk aan elkaar gewaagd te zijn want ieder team moest 9 penalties nemen voordat er eindelijk een verschil was. Zambia was verrassend Afrikaanse kampioen! Deze winst was dubbel speciaal, het was ten eerste de 1^ste keer dat Zambia deze trofee won en bovendien werd de finale gespeeld in Guinee. Net op deze locatie kwam 19 jaar geleden de bijna voltallige Zambiaanse ploeg om het leven bij een vliegtuigongeluk toen ze op weg waren naar de Africa cup als 1 van de topfavorieten.

(voorbereiding van de Africa cup op nations)

 
De volgende dag begon mijn stage. Met kleine oogjes vertrok ik naar mijn stageschool “Sacred heart” om mijn 1^ste les “Science” te geven en de weermetingen uit te voeren voor mijn 1^ste project voor het schoollinkprogramme. Veel leerlingen waren er niet te bespeuren en nog minder leerkrachten. Kortom, het was een soort van nationale feestdag. Hierdoor moest ik enkel mij voorstellen in mijn klas 8A en kon ik wat praten met mijn toekomstige leerlingen. Het onderwijs is hier toch sterk verschillend ten opzichte van België. Een klas telt hier al snel 40 leerlingen en je hebt weinig materiaal ter beschikking. Omdat de leerstof voor aardrijkskunde en eveneens science in mindere mate toch sterk verschilt van de leerstof in België is lesgeven toch nog lastig, bovendien moet ik ook de Engelse vakterminologie deftig inoefenen op voorhand. Misschien dat ik de komende weken ook nog wat wiskunde of algemene vakken ga geven in graad 6 (vergelijkbaar met het 6^de leerjaar).

(ingang van mijn stageschool Sacred heart)

 

De volgende dagen mocht ik mij verder bezighouden met de weermetingen, al was dit vanaf woensdag al niet meer zo gemakkelijk nadat zo ongeveer al mijn materiaal was gestolen door enkele leerlingen. Kortom, leerlingen nemen als mee wat ze vinden op het schooldomein. Hiernaast mocht ik ook wat lessen “Science” geven. Het is toch met vallen en opstaan, soms is het moeilijk om bepaalde begrippen uit te leggen in het Engels en de leerlingen antwoorden telkens dat alles duidelijk is, ook al verstaan ze er niets van. Hierdoor moet je vaak de schriften na de les ophalen en deze dan nalezen wat toch al snel 2-3 uur extra werk is. Ik heb deze week ook de kans gehad om een kookles te mogen bijwonen waar er Nshima met kapenta (= kleine sterk gezouten visjes die je volledig met hoofd opeet) werd gemaakt. Dit is toch de laatste keer dat ik dit zal eten want het lag nogal zwaar op de maag en enkel het gedacht om viskoppen op te eten voelt al raar.

(Leerlingen tijdens het maken van Nshima met Kapenta)

De volgende week ga ik opnieuw een volledige week lesgeven in Sacred heart en dinsdag staat er een excursie op het programma naar een lokaal weerstation. Daarnaast start ik ook met een 2^de project voor het schoollinkprogramma rond de ecologische voetafdruk. Momenteel ben ik nog aan het onderzoeken hoe ik de projector kan aansluiten op mijn laptop aangezien mijn laptop niet over de juiste poort beschikt om deze hier aan te koppelen.

(stagebegeleider Mr. Davis die aantoont waar Zambia gesitueerd is)

Tot de volgende en alle leerlingen van het Heilig Hart Bree hebben de groeten van hun Zambiaanse collega's.

Road to the final

Mulishani, Hier in Zambia is er nog steeds een T-verschil van ongeveer 40° met België. Het is hier volop zomer en de zon staat loodrecht boven Zambia op dit moment. Zelfs in T-shirt rondlopen is vaak nog ontzettend warm. Al zal het feit dat menige Zambiaan wel al aan het stressen is voor komende zondag hier ook een rol in spelen. De vuvuzela's en het vuurwerk staan gereed.

(lokaal voetbalveld)

(Lessenrooster 5de leerjaar Garden Compound)

Gedurende mijn laatste dag in Lusaka ben ik samen met een andere VVOB-studente de sloppenwijk of compound “Green Garden” gaan bezoeken. De voorbije dagen had ik telkens in het rijkere gedeelte van de stad rondgelopen en het echte Zambia nog niet ontdekt. Hier wordt je toch geconfronteerd met een volledig andere levenswijze. De mensen leven in armoedige omstandigheden op een kleine oppervlakte. We bezochten hier een lokale school en enkele sociale projecten die werden opgericht om de kinderen aidspreventie bij te brengen of basisleerstof aan te bieden indien ze niet naar school kunnen gaan. Een ontmoeting met een lokale witch dokter die een liefdesparfum samenstelde (precies een joint), proeven van het lokale bier alias Shake Shake (tasts as vomit) en het bezoeken van een huis waar Oprah Winfrey ook mee had helpen schilderen tijdens een bezoek enkele jaren gelden stonden op het programma. Deze rondleiding van ruim 3 uur eindigde met het proeven van Nshima op de lokale markt.

(Shake shake bar, Lekker!)

Vrijdag 3 februari begon reeds omstreeks 6 uur wanneer Lyson mij met een busje aan de lodge opwachtte om mijn Gentse huisgenoten te gaan oppikken op de luchthaven. Vervolgens konden we vertrekken richting ons huis in Kabwe. Voornamelijk de tientallen vluchtheuvels, de uitgestrekte maïsvelden en de alsnog goede weg blijf ik onthouden van deze rit. Eenmaal in Kabwe aangekomen zijn we meteen onze matrassen en enkele noodzakelijke huishoudelijke voorwerpen zoals kookgerief, een tafel en andere handige meubels gaan kopen. Vervolgens zijn we door Mr. Davies opgewacht in Moyo Village waar ik nu 3 maand zal wonen. Dit is eigenlijk een ommuurd dorp, 5 km buiten de stad gesitueerd, wat permanent bewaakt wordt en waar we samen met 60 andere gezinnen samen leven. Gedurende het weekend hebben we ruim de tijd genomen om de omgeving te verkennen en zijn we met de lokale busjes naar Kabwe afgezakt. De avond werd afgesloten in de lokale bar met enkele Mosi-biertjes na de 3-0 winst van Zambia op de Afrika cup.

(Ingang Moyo Village, ommuurd dorp waar ik woon)

Maandag werd ik voor het eerst op mijn stageschool verwacht omstreeks 6.30 ’s ochtends, de lesdag begint hier nogal vroeg. Maar net op dat moment was het voor de 1^ste keer tijdens mijn verblijf aan het gieten. Ik besliste om samen met Lisa (studente van Gent die ook stage zal lopen in deze school) om toch dit weer te trotseren. Maar na welgeteld 1 minuut was onze KW eraan voor de moeite en waren we precies een wandelende waterfles. Kortom, welkom regenseizoen noem ik dit. Om stipt 6.30 kwamen we dan toe in onze stageschool voor een briefing met de leerkrachten. Maar nu bleek dat wij er als eerste toekwamen. Als het hevig regent komen de leerkrachten gewoon wat later en start de dag een uurtje later. Omstreeks 8 uur hebben we dan elke leerkracht persoonlijk mogen aanspreken als kennismaking. Tijdens de namiddag ben ik samen met mijn Gentse huisgenoten hun projecten gaan bekijken en we hebben ter plekke een heuse dansdemonstratie mogen waarnemen van de lokale kinderen uit de compound Makakula. Het viel op dat hun heupen iets soepeler waren dan die van ons. Als wij deze danspasjes zouden moeten uitvoeren, dan kom ik resoluut met 2 kunstheupen terug naar België. De dag eindigde iets vroeger dan voorzien door een stroompanne. Gelukkig bestaan er zaklampen op dat moment.

(mijn hemelbed)

(de befaamde WC)

Hopelijk kan ik de komende dagen nog even mijn stageklassen bezoeken, al lijkt het momenteel volgens Afrikaanse normen dat ik gewoon aanstaande maandag naar mijn stageschool moet gaan en ter plekke wat moet verzinnen als ik voor de klas sta, maar dit zal wel loslopen. De komende weken zullen er alvast nog verschillende uitdagingen moeten overwonnen worden.

Woensdag 8 februari is alleszins een topdag geworden voor de Zambianen. Na een ontzettend spannende wedstrijd wist Zambia topfavoriet Ghana met 1-0 te verslaan in de Africa cup. Vuurwerk, toeterende auto’s en de alombekende vuvuzela’s, het was allemaal van de partij. Hierdoor spelen ze aanstaande zondag de finale tegen Ivoorkust, een laatste stunt zou meer dan welkom zijn, al bestaat de kans dat ik mijn 1^ste lesdag met kleine oogjes zal aanvatten. We gaan alvast dringend op zoek om een voetbaltruitje aan te schaffen, enkel twijfel ik nog over de kleur. Oranje of groen, al gaat de voorkeur uit naar optie 2 (jammerlijk is dit hun uittruitje).

Uitdagingen voor de komende weken:

-      In staat zijn om elke lesdag om 7 uur paraat te staan voor de klas gedurende 8 weken
-      Mij verdiepen in de Afrikaanse geografie, biologie, chemie en Fysica wat toch wel verschilt van de leerstof in België. Bovendien vergemakkelijkt de Engelse vakdidactiek dit ook niet.
-      De extra projecten in Sacred Heart mee begeleiden en de 2 andere scholen: Buyantashi en bwacha High school proberen iedereen vrijdag te bezoeken.
-      Verschillende huishoudelijke activiteiten bij te schaven, voornamelijk de was en strijken zal experimenteel zijn.
-      Leren leven met sporadische slechte of geen internetmogelijkheden, watergebrek en stroompannes
-      Het bioritme aanpassen door te gaan slapen omstreeks 9 uur (nog ontzettend warm) om zo vroeg te kunnen opstaan.
-      …

Tot de volgende, dan zal er normaal informatie volgen van de 1^ste lesdagen en uitwerking van de projecten.

En bovenal “Bakana Zambia”, allen nu zondag op post met de vuvuzela in de hand!

1ste dagen Zambia

Terwijl ik dit verslag van mijn eerste dagen in Zambia aan het typen ben, valt er voor de 1^ste keer tijdens mijn verblijf neerslag, en als het regent dan is het effectief met bakken. Zelfs voor de lokale bevolking is dit aangenaam om het even te laten afkoelen. In tegenstelling tot België is het hier volle zomer en ligt de temperatuur voortdurend tussen de 20-27°, gelukkig ligt Lusaka op ongeveer 1200m. De dag start hier bovendien ook ontzettend vroeg en dat in combinatie met verschil van 1 uur met België zorgt ervoor dat een extra aanpassingsperiode van enkele dagen in Lusaka zeker handig is

Het afscheid van de familie was toch iets lastiger dan verwacht, je gaat uiteindelijk toch weg voor ruim 3 maanden en Zambia ligt nu ook niet bepaald vlakbij. De reis begon meteen met een vertraging aangezien het vliegtuig dat over de lijn Brussel-Londen  vliegt te laat toekwam. Maar eenmaal vertrokken verliep alles vlot, al moet ik wel zeggen dat ‘Heathrow huge is. Zelfs de metro binnen eenzelfde terminal nemen is mogelijk. De vlucht van Londen-Lusaka verliep sneller dan verwacht wegens een sterke staartwind. De nacht heb ik doorgebracht met het bekijken van enkele films/of BBC-reeksen. Mijn buur hier was een 77-jarige monnik die bij momenten gefascineerd begon te vertellen en vervolgens ineens zich gedurende 30 minuten verdiepte in zijn krantlectuur.

Moe na een lange nachtvlucht kwam ik omstreeks 6.30 lokale tijd toe in Zambia waar ik meteen werd geconfronteerd met de warmte. Hier werd ik opgewacht door de VVOB-verantwoordelijke Bart die mij meteen meenam richting Lusaka, al maakten we weliswaar ook een koffiestop om de ergste file wat te vermijden. Vervolgens bracht hij mij naar mijn tijdelijke woonst in een guesthouse te Lusaka. Hieronder is de foto van mijn kamer met het noodzakelijke muggennet en je ziet duidelijk dat ik nog wat slaap kon gebruiken na de vlucht.

Vervolgens na even te bekomen van de reis ben ik door Léonie (ook een VVOB-medewerkster) opgepikt in mijn guesthouse en zij heeft mij te voet meegenomen naar het VVOB-hoofdkwartier wat 200m verderop gelegen is. Dit is gesitueerd in een deel van het ministerie van onderwijs. Maar de gebouwen zijn allesbehalve te vergelijken met een ministerie in België. Ik werd voorgesteld aan alle 8 VVOB-medewerkers en kreeg een plek aangeboden in het bureau van Léonie en Anna. Hier kan ik de 1^ste week mij rustig aanpassen aan de lokale levenswijze en al mijn noden in orde maken zoals een internetaansluiting, telefoonverbinding.

(Léonie ijverig aan het werk en Lukonga die Anna helpt met de ICT + mijn lege stoel)

Vandaag ben ik samen met Stanley (accountant voor het VVOB-team Zambia) een 1^ste keer gaan proeven van de lokale keuken. De Nshima (soort van maïskoek) smaakte veel beter dan hetgene wat ik had verwacht na het lezen van enkele berichten hierover en in combinatie met verschillende lokale groenten (o.a. ook spinazie) was het een sappige maar eveneens zware maaltijd . Op aanraden van Stanley heb ik gekozen voor een gerookte Baars als aanvulling. Aan het eetpatroon zal ik mij ook nog wat moeten aanpassen. Bestek is hier overbodig want de Nshima moet je tot kleine balletjes kneden en er vervolgens een klein putje in maken om je groenten in te leggen. Of mee vast te nemen. Bovendien is elke maaltijd hier in Zambia is voor mij een Brunch + diner.  Het volstaat ruimschoots om de dag mee door te komen. De frisdranken zijn ook enorm zoet (vooral het lokale merk Mirinda wat een dochterbedrijf van Pepsi is).

(Nshima met Baars en verschillende groenten)

Ondertussen is het alweer gestopt met regenen en meteen worden de krekels weer wakker en gaat mijn kamergenoot alias een gecko op zoek naar enkele sappige muggen. Ik kan alvast zeggen dat hij zijn werk behoorlijk doet want tot nog toe heb ik nog maar 1 mug opgemerkt.

Tot de volgende wanneer ik vermoedelijk reeds in Kabwe ben aangekomen en mijn Gentse huisgenoten heb leren kennen. Dan volgen normaalgezien mijn ervaringen van de uitstap aanstaande vrijdag in de compound “Green Garden” in Lusaka en de inrichting van mijn huis.

Hakuna Matata

Jan